سلام دوستان

این حرف از حرف هایی است که از جنس سکوتند

حرف هایی که برایشان هیچ مزدی نپرداخته ایم ولی گاهی رفتار را تامل برانگیز میکند ، در کودکی و حرف های کودکی با این حدیث بسیار روبرو شده ایم که یک ساعت فکر کردن همچون هفتاد سال عبادت ، این حدیث را به جرات میگوییم هیچ کدام از ما درک نکرده ایم و به معجزات آن آگاه نیستیم ، به شخصه میگویم که در دوران کودکی بسیار از این حرف برای دفاع از خود یا آزار دیگران استفاده کرده ام اما فایده آن! لحظه ای فکر کردن در رفتار و برخورد ها میتواند سیری هفتاد ساله را در زندگی اجتماعی و خانواگی انسان ایجاد کند که همواره از آن غافلیم .

رفتارهای ما در طول 24 ساعت شبانه روز بسیار نیازمند تفکر و بررسی است چرا گاها با یک حرکت اشتباه چند ثانیه ای و یا کمتر از یک ثانیه ، تصویر ذهنی اجتماع درباره خود را به نحوی تغییر خواهیم داد که شاید جبران ناپذیر باشد ، ایستگاه تامل!

خاطره ای را بازگو کنم ، روزی در حال بحث های دوستانه سوالی مطرح شد که هرچند مسخره و جهت سرگرمی بود ولی بسیار منطبق بر شرایط امروزی و آینده است ، سوال این بود که اگر روزی دختری را که با او ارتباط صمیمی داشته ای ، رفیق فابریک زن تو در آینده شود چه خواهی کرد؟؟ ، حقیقتا سوال جالبی بود و تبسم رو ایجاد خواهد کرد، ولی اندکی فکر کنیم و تصویر آینده رو مجسم کنیم ، واویلای است برای خود ، جواب یکی از دوستان زیبا بود که کلا برای آرامش در آینده باید گذشته ای آرام ،از آن جنس آرام ها داشت .

رفتار های ما در این اجتماع که درحال ورود به مرحله ای تازه از احساس و عقل است بایستی بسیار دقیق و حساب شده باشد ، در دنیای ماتریالیسمی ( ایکاش فقط این بود) همه به دنبال گرفتن ماهی از دریاچه گل آلود هستند و هرگز نباید گذاشت که دریاچه زندگی و تفکرات و رفتارتان گل آلود شود و یا آن را گل آلود کنند

به یک مساله در رفتار و اخلاق در اجتماع معتقدم و همواره آن را آویزه گوشم میکنم و تمام سعی خود را کرده ام که آن را فراموش نکنم ، البته این تفکر احتمالا برخواسته از استفاده بیش از حد آن در درس هاست ، کنش برابر است با واکنش ، شک نکنیم بازتاب رفتارمان را در آینده در خود خواهیم دید ،اگر در خود نبینیم در فرزندانمان آن ها را خواهیم دید ، این مساله ای نیست که بخواهیم از آن به سادگی بگذریم برای اثبات این حرف، از امروز ، از همین ساعت تمام رفتارهای بد خود را به تعداد یا موضوع به خاطر بسپاریم ، البته منتظر واکنش آن ها نباشیم چرا که این تفکر آسیب زاست ، و قطعا خواهیم دید که در سال بعد یا در سالیان بعد در زندگی خود برخورد آن ها را به نسبت شدید یا اگر مورد لطف روزگار قرار بگیرید به نسبت ضعیف خواهیم دید ، دروغ بگوییم  دروغ خواهیم شنید ، بزنیم ، روزی زده خواهیم شد ، بشکنیم ،روزی شکسته خواهیم شد ، و . . .

متاسفانه در بسیاری از موارد بازگشتی  وجود نخواهید داشت ، تصور کنیم در حال رفتن هستیم و بعد از آن که از هر پل گذشتیم آن را به نحوی تخریب کنیم که راهی برای عبور دیگری نباشد و اگر روزی بخواهیم برگردیم دیگر پلی وجود ندارد که بخواهیم از آن عبور کنیم و برگردیم.

گفتن زیبایی خاصی دارد و بسیار نیز از این مطالب میخوانیم ولی در کل که بنگریم متوجه خواهیم شد که هیچ تغییر بنیادی ایجاد نشده است چرا که همچون همیشه عقل به کنار است و او را شری میبینیم که کار را سخت میکند و تصورات را کوه ، و راه رسیدن به قله را سنگ!

جمله ای طلایی همیشه در ذهن دارم : گاهی تلاش های فراوانی میکنیم برای رسیدن به قله ، از قله های مالی و دنیوی تا اخروی و تمام تلاش ها عقلی و براساس آن چیزی است که صعود کنندگان گفته اند ولی در راه و رمانی که از رفتن برای مدتی منصرف میشویم می اندیدشیم خواهیم دید که آری مشکل اینجاست ، در همین نزدیک ، یا گفته ایم یا زده ایم یا شکسته ایم ، درمیابیم که نرسیدن از آن حرکاتی است که مرتکب شده ایم

والسلام./