سلام دوستان

چند روز پیش بهم خبر دادن که مطلب ذیل به دلیل برداشت سیاسی توانایی چاپ نداشت ، منم در جواب گفتم که زیر مطلب بنویسد به خدا نیت نویسنده اجتماعی است .  :-D

 . . .

به نام خدا

اکنون که در خیابان های شهر قدم بر روی افکار بی انتهای تفکرات می گذاری ، هزاران مساله با هم و در میان هم و کاهی در آغوش هم فکر را که هیچ بلکه قدم هایمان را نیز آزار می دهد . شاید گفتن از نگفتن ها کاری دشوار و بس خطرناک برای ذهن باشد ، اما نگفتن برای درد های وجود آدمی اثراتی تسکین ناپذیر به جا خواهد گذاشت و نگفتن ها تنهایی می آورد و گفتن ها هم فکر و در میان این گفتن ها شاید میشی گرگ صفت قرار بگیرد و چون آتشی باشد بر انبار کاه.

شاید از بهمن 57 چیزی به یاد نداریم ولی به یاد داریم چه شد و به یاد داریم برای چه ، و مهم تر از آن ، این است که به خوبی برای ما روشن است

امروز خیابان های شهر نماد تفکری است که در عقل و سینه های برخی از مسئولان قرار دارد و چه آینه زیبایی است  ، بهمن همواره ماهی است که به آن افتخار کرده ایم و بهای وصلش جان بوده و جان هم داده ایم و اگر باشد باز هم قدم پیش میگذاریم . متاسفانه امروز خودنمایی و نشان دادن این ارزش پوچ  بیداد کرده و همه برای به دست آوردن سهمی از جامعه از حق های فراوانی میگذرند .

گفتن مسائل کوچک مقدمه ای برای گفتن آنچه که پنهان است ، تبریک گفتن ها با بیت المال علم کردن امروز چیزی غیر قابل انکار است ، در این قرن که در تعدد ادارات باید  بازار شام را مثال زد و شاباش گفتن های این غرفه داران با علم کردن این بنرهای امروزی که هرکدام در علم کردنشان سریع تر باشد در میان خود سربلند تر است باعت ایجاد تفکری میشود که همگان به آن آگاهیم و البته باعث تعجب گذشتگان و فرزندان ما خواهد شد و به خوبی میشود فهمید که جریان به کدام سو خواهد رفت و در آینده چه خواهد شد چیزی که در این میان روشن است این است که هدف امام در 15 سال جنگ که مژده پیروزی آن در بهمن ماه داده شد آن چیزی نیست که اکنون در فکر و اندیشه این غرفه داران است و باید گفت  که همه میتوانیم اهداف الهی را بر نیزه خیانت و دورویی کرده و از آن برای خود سود برد و به خیالی خام جرعه ای آب نیز برای راحتی بنوشیم اما هموراه باید شکافی از تفاوت میان عده ای باشد .

و اگر به خود بیاییم و با خود بیاندیشم و به جامعه بنگریم و از دیدگان خودبه درستی استفاده کرد خواهیم فهمید این ، آن جامعه نیست.

والسلام./